در دوران جمعبندی تقریباً همهی دانشآموزان دغدغهی مشترکی دارند: «فاصلهی کوتاهی تا کنکور مانده است و هنوز کتابهایی را نخوانده یا نیمهکاره گذاشتهام.»
اگر فرصت را صرف خواندن مباحث باقیمانده کنیم، تسلط خود را بر آنچه تاکنون خواندهایم از دست میدهیم و اگر به فکر تسلط بر موضوعات مطالعهشده باشیم، با مطالبی که تاکنون فرصت نکردهایم بخوانیم چه کنیم؟ بگذارید پرسشی را طرح کنیم: اگر کنکور را دو ماه به عقب بیندازند، آیا قول میدهید دو هفتهی مانده به کنکور مجدداً این دغدغه را نداشته باشید؟ مسلماً نه! حتی اگر بیشتر از دو ماه هم کنکور عقب بیفتد، باز هم همین دغدغه، مشکل محوری عدهی زیادی از دانشآموزان خواهد بود.
خوب! پس چاره چیست؟مثالی بزنیم:از صبح به باغ میوهای رفتهایم تا سیب بچینیم و عصر، بار کامیونها کنیم تا به سردخانه ببرند. تا عصر سخت کار کردهایم و هر یک به فراخور حال خویش، مقداری سیب چیدهایم. حال اطلاع میدهند کامیونها آمدهاند و فقط دو ساعت وقت داریم سیبها را بار کنیم. کدام راه عاقلانهتر است؟ هنوز به چیدن مقدار بیشتری سیب ادامه دهیم یا آنچه را که چیدهایم در جعبه بگذاریم و بار کامیونها کنیم؟ اگر به چیدن ادامه دهیم، مسلم است که مقدار سیب بیشتری خواهیم داشت؛ اما وقتی سرگرم این کار هستیم، کامیونها میروند و سیبها بر زمین میمانند و خواهند گندید؛ یعنی همهی حاصل کارمان یا بخش مهمی از آن، از بین خواهد رفت. در حالی که اگر بتوانیم در فرصت باقیمانده، همهی سیبها را «جمعآوری» و بار کامیونها کنیم، تمام حاصل خود را از آنِ خویش کردهایم.
اکنون نیز باید همهی آنچه را خواندهایم، از آنِ خویش کنیم؛ یعنی بر آن مسلط شویم. وسوسهی مطالعهی مباحث جدید در دوران جمعبندی، منجر به از دست دادن تسلط بر بخش مهمی از آموختهها خواهد شد و نتیجهی مطلوب را در کنکور نخواهیم گرفت. پس مصممتر از همیشه برای «دوران جمعبندی» آماده شوید.